Ik heb vrienden uit Israel en de Palestijnse gebieden en kan moeilijk begrijpen hoe goedwillende mensen al meer dan zeventig jaar met elkaar in de clinch kunnen zitten. In het Midden-Oosten lijkt het vredesproces vast te zitten. Beide partijen willen niet uit hun respectievelijke loopgraf komen. Dat de slachtoffers van dit conflict voornamelijk onschuldige burgers zijn ontgaat niemand, ook mij niet. Daarom wilde ik als onschuldige burger iets doen, het gaat immers om mijn mensen: onschuldige burgers. Als ik niet iets doe, wie wel ? Daarom kreeg ik het idee om de Palestina-Israel lobbygroepen hier in Nederland te benaderen. Wij kennen hier een poldermodel waarbij het eindeloos met elkaar om de tafel zitten verheven is tot een art form. Dus waarom niet polderen in het kader van het Palestina-Israel conflict ? Het zou een mooie boodschap kunnen zijn richting Abbas en Netanjahu. Een mooie manier om het ijs te breken en Kerry hiermee een poepie laten ruiken. Waar de VS faalt, slagen de Hollanders. En dus greep ik met goede moed de pen en schreef de drie lobbygroepen, Cidi (Israel), DocP (Palestina) en het Nederlands Palestina Komitee, een brief. Ik vroeg ze of ze al met elkaar in dialoog waren en of ze ervoor openstaan, want de vrede hier draagt bij aan de vrede daar. Ze wezen mijn voorstel alledrie af, daar waren ze het wel allemaal over eens. Ik kon maar 1 conclusie trekken: het vredesproces loopt ook hier in de polder vast.
Met een knipoog,
De Gezonde Moslima